บทที่ 162

ด้วยความเคารพต่อชายผู้ที่ช่วยชีวิตเธอไว้ ลูอิซาจึงเอ่ยถามอย่างจริงจัง ทว่าผู้มีพระคุณของเธอกลับเมินเฉยโดยสิ้นเชิงและก้มหน้าอ่านหนังสือต่อไป

ลูอิซายืนเก้ๆ กังๆ อยู่ตรงนั้น นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เธอควรจะกลับไปดีไหม?

จูเลียนทำราวกับว่าเธอไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น ไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมอง เวลาผ่านไปราวหนึ่...